Door: GreenRats
De afgelopen week heb ik een thuiswedstrijd gespeeld. Een paar huizen verderop waren ratten gesignaleerd in de tuin. Er lagen niet alleen keutels in de schuur en bij de houtopslag maar ook de schutting had de nodige knaagschade opgelopen. Om maar niet te spreken van de gangen die gegraven waren.
Om de omvang van het probleem in beeld te krijgen, besluiten we een nachtje de wildcamera op te hangen. Als je de volgende ochtend 21 foto's ziet, weet je het wel. Veelal muizen maar inderdaad ook een rat, druk bezig om te nesten onder de houtopslag. Het eten werd geserveerd bij de konijnen in de tuin en bij de buren waren er genoeg appels en pruimen te vinden. Prima plekje. Na het zien van de camerabeelden werden ook de kinderen spontaan enthousiast over de aanwezigheid van de nieuwe bewoner en voor ik het wist hadden ze hem 'Jarno' gedoopt.
'Jarno', foto: GreenRats
Tijd om aan de slag te gaan en omdat de belangstelling groeide, besloot ik eens wat anders te proberen. Dat heb ik geweten... Mijn eerste plan was om Jarno in een vangkooi af te vangen. Leerzaam om de rat te kunnen tonen en hem dan weer snel een stuk verderop vrij te laten. Dat bleek echter nog een hele opgave. Jarno is een grote volwassen rat en gaat al even mee. Hij heeft waarschijnlijk al vaker een kooitje gezien in zijn leven en heeft dat onthouden. Het kooitje werd dus telkens keurig leeggegeten. Zonder Jarno.
Na een avondje observeren met de thermische camera zag ik nog een tweede rat voorbij komen. Jarno had een vriendje of vriendinnetje. Ook bleken er een aantal jonge egeltjes te lopen en dit alles veranderde het strijdplan. Een scharrelende rat hoeft echt niet direct een probleem te zijn. Ze moeten alleen niet in de tuin komen wonen en het feit dat ratten zich razend snel kunnen voortplanten, werkt dan ook niet in hun voordeel. Vaak is gericht ingrijpen dan beter om erger te voorkomen.
In het uiteindelijke strijdplan kreeg ieder een taak. De kinderen maakte een prachtige tekening van de rat en zorgde ervoor dat er s' avonds geen eten achterbleef bij de konijnen. De buren gingen aan de slag met het opruimen van het fruit en ook overige voedsel en waterbronnen werden weggehaald. De gangen werden gedicht en er werd opgeruimd. Aan mij de wat gerichtere taak om ervoor te zorgen dat Jarno en vrienden daarna niet meer terug zouden komen...
Fantastisch om te zien hoe spannend kinderen het allemaal vinden. Een mooi avontuur waarbij ik hoop dat ik de rat ook in een ander daglicht heb kunnen plaatsen. Uiteraard ongewenst op bepaalde plekken en in de tuin hebben we daar vaak zelf een aandeel in. Het is goed om bewust te blijven van de risico's die de aanwezigheid van ratten met zich mee brengt. En hoewel een wilde rat ook bepaald geen knuffeldier is; is hij meer dan alleen ongedierte. Als we waar mogelijk, minder gelegenheid creëren en bewuster omgaan met het voedselaanbod in onze directe omgeving, kunnen we vaak al veel problemen voor zijn. Dan wordt het misschien nog weleens leuk om elkaar tegen te komen in de polder. En zijn ratten misschien ook stiekem wel gewoon hele mooie dieren die ook een plek in de natuur verdiend hebben.
'Rattenjagers van de toekomst', foto: GreenRats