Door: GreenRats
Wat ik erg leuk vind in mijn werk als rattenjager, is dat ik de kans krijg om ratten te observeren onder verschillende omstandigheden. Ik vind het altijd fascinerend om te zien welke factoren van invloed zijn op het gedrag van ratten. Bijvoorbeeld verschillende weersomstandigheden.
Harde wind is voor mij geen ideaal scenario om ratten te bestrijden. In de buitenlucht kan de wind, zeker op langere afstanden, voor problemen zorgen. Laatst was ik te gast bij klanten waar ik periodiek onderhoud doe om de rattenpopulatie beheersbaar te houden. Zoals gewoonlijk had ik hier vooraf een scan van de omgeving gemaakt. Daaruit bleek dat de ratten weer behoorlijk actief waren. Dan volgt er een afspraak voor de bestrijding en omdat het hier een 'buitenklus' betreft, hou ik buienradar dan altijd goed in de gaten. En die gaf behoorlijk wat wind op...
Het leek het mij erg leerzaam om eens te observeren hoe de ratten omgaan met storm. Hebben ze er last van? Of maakt het ze niets uit, zolang er maar eten is? Gedragen ze zich anders onder deze condities? Na overleg met de klant en het toelichten van mijn nieuwsgierige insteek, was ik welkom. Vooraf hadden we al afgesproken om een voerplekje te maken en daar werd afgelopen dagen goed van gegeten.
Bij aankomst, stel ik me verdekt op met een goed zicht op de voerplek en de rest van het terrein. Het wordt al donker en de wind gaat goed tekeer. Overal om mij heen hoor ik het geluid van geritsel, krakende takken, spullen die omwaaien en vogelhuisjes die tegen de bomen aan kletteren. Het duurt niet heel lang voor de eerste rat zich laat zien bij de voerplek maar zo snel als hij kwam was hij ook weer vertrokken. Een vlugge hap en weer de beschutting in. Na een minuut of tien verschijnt er nog één en die is nóg voorzichtiger. Minuten lang blijft hij kijken en snuffelen en besluit uiteindelijk toch niet zo'n honger te hebben. Terwijl de wind verder aantrekt, wordt het stiller op de voerplek. En het blijft stil. Ik besluit bij de slootkant te gaan kijken en tot mijn verbazing spot ik ook hier maar een enkele rat. Echt actief zijn ze niet. De ratten blijven doodstil zitten tussen de begroeiing en zijn nauwelijks in beweging. Mooi om door mijn kijker te kunnen zien hoe ze de storm uitzitten. Ratten zijn er altijd en overal. Maar gezien de aantallen en hun gedrag zijn ze hier toch duidelijk onder de indruk van deze weersomstandigheden.
Ratten vertrouwen altijd heel erg op hun zintuigen: horen, zien, ruiken, proeven en voelen. Dit is hoe ze overleven. Bij het voelen spelen de snorharen een belangrijke rol. Hiermee pikken ze bijvoorbeeld trillingen of luchtverplaatsing op. In het donker zien ratten iets minder goed dan bij daglicht. Dan is het nóg belangrijker om te kunnen vertrouwen op de overige zintuigen als er gevaar dreigt. De harde wind verstoord nu het gehoor en zorgt voor nieuwe en harde bijgeluiden. Ook de reuk is nu veel vluchtiger en als alles in de omgeving kraakt en beweegt, blijft er van het voelen ook een stuk minder over. Deze stormachtige condities zorgen voor teveel ruis en dat vinden ratten niet prettig. Dit zorgt ervoor dat ze zich minimaal laten zien en uiterst voorzichtig zijn. En ondanks dat het voor hun een bekend terrein is; het voelt niet veilig.
Na een paar uur besluit ik het dan ook voor gezien te houden. De aantallen komen deze avond niet in de buurt van de aantallen die ik hier op de scan heb waargenomen. Maar na alles wat ik hier heb gezien vanavond, weet ik inmiddels uit welke hoek de wind waait...
